Een beeeeetje verliefd!

Bonjour nieuwsgierige aapjes,

Goed begin is het halve werk. Vandaar deze titel want geeft toe je leest dit nu om er achter te komen op wie ik verliefd ben.. Eigenlijk moet ik jullie een beetje teleurstellen. Ik begin hier zo langzamerhand een 'gewoon' leven te krijgen, maar dat maakt het er helemaal niet minder leuk op! Ik zal eerst beginnen met het beschrijven van de afgelopen twee weken, want het is alweer een tijdje geleden. Na een week zonder internet (en ohh wat was dat zwaar. Ik heb echt een internetverslaving) en een paar nieuwe avonturen kan ik jullie weer genoeg vertellen over la vie Lilliose

Ik ga even terug in de tijd. Namelijk naar dinsdag 21 januari, want daar ergens was ik gebleven. Dinsdag 21 januari had ik een etentje bij mijn Buddy (Dat is een soort van mentormama of papa die 24/7 kun vragen om hulp gedurende je periode in Frankrijk). Mijn buddy was net terug van een jaar studeren in.... Utrecht. En heel toevallig was haar huisgenootje uit Utrecht op bezoek in Lille. Dus joepie ik kon even Nederlands praten en dat was voor het eerst deze maand! Je denkt misschien Lille is op 'fietsafstand' van België en Nederland, maar ik heb nog geen Nederlander gezien ( Maar goed ook..). Samen met haar, mijn buddy en een ander (frans) vriendinnetje gingen we racletten. Dit is een typisch Frans diner Lees: de Fransen kopen een gourmet toestel om kaas op te smelten en om de gesmolten kaas dan vervolgens over de aardappelen, vlees en groente gegoten. Dus eigenlijk gewoon omgekeerd kaasfonduen. Na dit culinaire hoogstandje gingen we naar een jam session in bar Le Circus. Erg leuk, maar rond een uurtje of 11 nam ik afscheid van mijn buddy en nam ik de metro naar huis.

Over typisch Frans eten gesproken. De dag er na zijn we met de internationale studievereniging uit eten geweest en we hebben 'all you can eat' Flammkuchen (In het frans: tarte flambée) gegeten. De tarte flambée heeft een bodem van dun brooddeeg die met crème fraîche, uien en reepjes spek is belegd (Wikipedia, n.d.). Genoeg over eten trouwens!

Na al die overheerlijke calorieën is wel nodig om te sporten. Aangezien ik motorisch niet helemaal goed gelukt ben. Kies ik toch maar veilig voor het zwembad. Elke donderdag heb ik anderhalf uur training ( - 15 minuten, want natuurlijk beginnen we later). Volgens mij heb ik hier jullie al over verteld, maar ik wil nog even zeggen dat het lijkt alsof ik training volg in het chinees. We begonnen met inzwemmen en meneer de trainer zei, iet wat te snel, quarte cents mètres en ik denk dat ie iets zei met adembeperking. Toen raakte ik toch wel in lichte paniek want ik had verstaan quatre- vingts mètres (iets wat me niet bepaald logisch leek in een 25m bad) en tot overmaat van ramp was ik de enige in mijn baan dus nu had ik niemand om achterna te zwemmen.. Bon, gewoon beginnen Lotte want je had net tegen de trainer gezegd: oui oui, je comprends. Gelukkig kwam er vijf minuten later iemand bij me in de baan liggen die ik kon achtervolgen.. Niet echt een spannend verhaal, maar daar mee wil ik wel even zeggen dat het niet meevalt zo'n training in een andere taal. Maar ik blijf niet opgeven over een maand of drie kan ik in ieder geval verstaan wat hij precies zegt.

Over zwemmen gesproken. Ik heb met mezelf afgesproken minimaal twee keer per week te zwemmen (om te voorkomen dat ik terug kom als een dikke zeehond zonder conditie). Zodoende, ging ik gisteren zwemmen in het Olympisch zwembad Marx Domay. Dat klinkt als een prachtig 50 meter bad, toch?! Nou gadverdamme, in Nederland was dit zwembad al wel twintig keer afgeschreven. Het enige Olympische waren de gekleurde badhokjes en kluisjes (of zeg maar gerust verkleurde) in de kleuren van de Olympische ringen. Fransen zijn niet zo heel proper heb ik wel gemerkt (en natuurlijk had ik ook geen slippers bij me!!). Gelukkig zat er in het water meer chloor dan water en zwommen de mensen bij mij in de baan van links naar rechts en van onder naar boven. Ik heb 'lekker' anderhalf uur kunnen zwemmen. De volgende keer ga ik gewoon weer naar het kleine dorpszwembadje in La Madelaine, 10 minuten wandelen vanaf mijn huis!

Terug naar mijn dagelijks leven. In de week van 20 januari begonnen the international welcome days van ESN Lille. Dat wil zeggen feestjes, feestjes en feestjes. Erg gezellig en internationaal. Als je wil kan ik je uitgebreid vertellen, van minuut tot minuut (oke, de grote lijnen), welke dansjes we hebben gemaakt, welke mensen ik heb gesproken en welke drankjes ik heb gedronken. Maar ik denk dat de uitdrukking bijzijn = meemaken niet voor niets bestaat.

Ondertussen is het dan al weer weekend. Het weekend van voor het vorige weekend. Omdat vrijdag een erg gezellige avond was, besloot ik om zaterdag uit te slapen. Na mijn uitslaapritueel gingen we naar het museum. La Piscine in Roubaix. In tegenstelling tot de andere zwembaden in Lille was dit een zwembad dat was omgebouwd tot museum. Vooral de architectuur was erg mooi (zie foto, die ik straks ga plaatsen). Zondag was ik van plan om de grote Wazemmes markt in Lille te bezoeken, maar na een gezellig zaterdagavond kwam het er niet echt van. We besloten met z'n allen te gaan brunchen (lees: om half 6 's avonds). We kozen voor pizza, maar probeer maar eens een pizza te bestellen op een zondag in Frankrijk. Très difficile. Eenmaal gelukt, aten we de pizza onder verafschuwde ogen van de Italianen op (die zelf geen hapje hoefden). Na dit weekend vlieg ik meteen naar het tweede weekend. Aangezien dit verhaal chronologisch niet goed meer in elkaar zit. Vrijdagavond organiseerden we een potlock. Iedereen neemt dan zijn eigen gerecht je mee. En jullie geloven dit nooit, maar iedereen vond mijn gerechtje super super lekker. Nu willen jullie natuurlijk weten welk gerechtje, maar als ik dat vertel, verpest ik mijn complimentjes. Ga er maar van uit dat je het lekker vindt. We maakten het die avond niet heel laat, want de volgende dag gingen we op reis. Naaaaaar... Bruges (Brugge). Voor iedereen die daar nog niet geweest is, een echte aanrade(en om de hoek van Lille) Met drie dubbeldekker bussen gingen we er op uit. We gingen daar natuurlijk niet zonder reden heen, want er was een bierfestival, maar omdat wij ook wel wat van Bruges wilden zien zijn we eerst Bruges gaan bekijken. Prachtige schattige stadje met heerlijke wafels.. En ze spreken er Nederlands ( Ik heb me lekker kunnen uitleven in het bestellen van wafels voor de rest). Het bierfestival was een grote hal met alle Belgische bieren ( te drinken voor een schappelijke prijs van 1, 50 per biertje). Rond een uurtje of 9 waren we weer terug in Lille. Na een afterborrel gingen we allemaal braaf slapen.

Want.. Eindelijk, na vier weken proberen vroeg op te staan is het me toch eindelijk gelukt. Ik ben op de Wazemmes zondagmarkt geweest. Voor 3 euro heb ik drie kilo aan fruit gescoord! Dus ik denk dat ik elke zondag maar vroeg het bed uitga, want voor die prijs ga ik dat niet krijgen bij Le Carrefour supermarché hier om de hoek.

Trouwens, ik zit hier nu een maand (de tijd vliegt) en oke niet alles wat ik doe is nieuw en voor de eerste keer, maar ik kan je wel vertellen de Franse taal is elke dag weer een uitdaging is, en ik nog heel veel kan leren. En er is hier nog hartstikke veel te ontdekken. Stiekem word ik steeds meer een beetje verliefd op het Franse leven. De heerlijke chaos (lees: bureaucratie), de tien minuten later mentaliteit, de morgen kunnen we ook nog iets oplossen mentaliteit(niet zo fijn als je al 4 dagen zonder internet zit), de camembert met honing, stokbrood, de kijk op hygiëne(oke dit lieg ik), de taal, de winkels op zondag dicht, de degelijkheid, met zijn allen naar de Wazemmes markt op zondag, de beleefdheid etc.

Ik denk dat ik deze lijst nog wel ga aanvullen de komende 4/5 maanden. Maar vooral de nieuwe mensen die heb ontmoet, maken het Franse leven hier zo ontzettend leuk! Ze komen van overal ter wereld, maar toch zijn we allemaal hetzelfde (ondanks de 'cultuurverschillen'). So, laat die volgende maanden maar komen. Ik geloof dat het alleen maar beter gaat worden. Ik denk dat ik tot zover jullie wel weer een beetje op de hoogte heb gesteld. Als het internet niet uitvalt, beloof ik jullie snel weer te schrijven!

Grande bisous,

Oja ik herinner me iets. Hoe leg je aan buitenlanders uit dat Lotte mijn naam is, maar op mijn paspoort Charlotte staat.. Ik vind het zelf een beetje verwarrend.. Want kan ik het een nickname noemen of..? Zo, wie geeft mij het goede antwoord. Zolang ik het niet weet moet ik maar gaan wennen aan mijn nieuwe namen.

Lotte (spreek uit: lodde, loooote) Charlotte en Carlotta

PS. Zaterdag ga ik naar Brussel. Wie heeft er nog leuke tips?!