Het Franse 'deurbeleid'

Bonsoir vrienden (aka SOGgers), familie en geïnteresseerden,

Nieuwe avonturen dus tijd voor nieuwe verhalen (Sorry Sacha en Stephanie, ik schrijf dit terwijl ik aan het paper van European Governance moet werken). Laat ik beginnen met mijn eerste echte collegedag. Lijkt me een goed begin na al die verhalen over drankjes en feestjes.

Maandagochtend 10:00 - 11.30 college Problèmes Internationaux Contemporains. D'accord, na een sprintje van de metro naar het universiteitsgebouw was ik precies op (Franse) tijd in college. Het ontbreekt hier gelukkig een beetje aan het 'time is money' motto. Dus de 'professeur' kwam na 10 minuten (Ik overdrijf maar ik was laat en hij nog later dus..) rustig aanwandelen. No problème d'ici. Maar mij hoor je niet klagen, heerlijk. Bon, hij had zijn eerste zin nog niet af gemaakt en ik begon me al ernstig af te vragen waarom het me leuk leek om een Frans vak te volgen. De jonge professeur sprak namelijk iet wat te snel, binnensmonds en met weinig enthousiasme en passie (niet zoals die prachtige Franse conversaties in de Franse films) over wat ons te wachten stond. Gelukkig had ik plaats genomen naast twee meisjes die iets beter om konden gaan met 'l'intonation et la prononcation' van deze jonge man. Na een uur (waarvan hij ook nog tien minuten was wezen kopiëren) waren we al weer klaar. Pfieeeew overleefd! Het viel uiteindelijk best mee en het enige wat ik moet doen om dit vak te halen is een essay schrijven. In het Frans. Vijf pagina's. Voor mij aka mijn mama, die een vertaalstudie Frans volgt, ne pas une problème.

College II 14:00 - 17:00 French Politics and Institutions ging er iets beter aan toe. Ten eerste was de taalbarrière iets kleiner en ten tweede had le prof iets meer zin in internationale studenten. Verder zal ik me maar niet teveel uit wijden over mijn colleges. Ik kan me voorstellen dat je daar niet echt op zit te wachten (zelfs niet tijdens een SOG momentje in de tentamenweek). Wil je het wel graag meer weten? Neem contact met me op en wie weet vertel ik je meer.

Joepie, mijn eerste Franse collegedag overleefd. Ik had deze avond enorm behoefte in een chill avondje op mijn kamer. Dus hier zit ik dan op mijn kamer waar ik heel hard (probeer) te werken aan mijn European Governance paper, want helaas moet die af.

So, laten we het hebben over mijn weekend! Poeh, ik weet niet meer waar ik ben gebleven. Maar laat ik gewoon beginnen bij vrijdag. Vrijdag hadden we een huisfeestje bij Simon, een jongen uit Oostenrijk.( Ja ach, laat ik jullie eens wat namen horen en mensen leren 'kennen'). Samen met Caitlin, een meisje uit de VS, ging ik op weg naar de andere kant van Lille. Na wat Franse hangjongeren te hebben ontvlucht kwamen we aan bij het feestje, dat al in volle gang was. De Oostenrijkse jongen had een een leuk drankje voor mijn in petto. Namelijk: Grolsch (lekker he, Tristan!!). Dus mijn avond was al helemaal goed. Tot een uurtje of twee verbleven we al dansend op Franse, Italiaanse (live!!) en mainstream muziek. Daarna gingen we naar een bar genaamd La plage ( moet wel goed zijn). En we zijn niet voor niets Erasmus studenten dus hoppa, dansen op de bar met z'n tienen. Na een paar liedjes op de bar werden we door het barpersoneel van de bar gestuurd met een (gratis) shotje. Ik vraag me nog steeds af dat shotje nou positief of negatief bedoeld was. Mais bon, gratuit = gratuit dus wij gaan wij ergens anders dansen. Dansé Dansé Dansé, een paar uurtjes verder en het was alweer tijd om te gaan slapen.

Goed, zaterdagavond. Laat ik beginnen met: What a night..! We begonnen rustig in een barretje O' Scotland waar ik in gesprek kwam met een Franse jongen (oeeeeh) die me vertelde dat hij zo van Nederland hield omdat alle meisjes van die helder blauwe ogen (zoals die van mij, volgens monsieur) hebben. Dusssss, volgende gesprek. Again with a French guy. Die verrassend genoeg, over mijn ogen, begon. Volgens mij zijn er genoeg Franse filles met blauwe ogen. En zal ik nog even doorgaan want vandaag zei een Japans meisje in college (ja je gelooft het niet) hetzelfde. So, Mes amis met lichte ogen, be proud!! Maar ik dwaal af, want ik heb een serieus spannend avontuur te vertellen. Na het barretje besloten we om naar een club te gaan om te dansen. Er zijn in Lille (voor zover ik nu weet) 2 grote clubs. Smile en Le Network. De laatste vind ik echt super, dus voor de lieve mensen die mij komen bezoeken. Daar gaan we zeker een nachtje doorbrengen. Maar ik wil het graag hebben over de eerste club, Smile. Onze groep, ongeveer 15 man, stond te wachten in de rij. Het Franse "deurbeleid" gaat er iets anders aan toe dan in Nederland. Je wordt werkelijk beoordeeld op je uiterlijk. Als je niet bij de club past, mag je niet naar binnen. Gelukkig is dit voor de meeste mensen geen probleem, maar onze Italiaanse rasta(!)jongen mocht niet naar binnen. Dit is oneerlijk want het is zo'n lieve jongen. Maar vergeet het maar, we leven in een oppervlakkige wereld. Drie andere jongen van onze groep waren het niet mee eens. En vroegen de bewaker: "pouvez-vous me dire pourquoi??" Klinkt als heel onschuldig. Klein puntje van kritiek een van de jongens pakte zijn telefoon om een foto/filmpje van de bewaker te maken.
Het hoort niet, maar wat er toen gebeurde hoort helemaal niet. De bewaker schopt de mobiel van een van de jongen uit zijn hand. (Ik jullie maar vertellen dat de Fransen zo beleefd zijn). De jongens riepen iets naar de bewaker. Iets in de trant van dat hij normaal moest doen en gingen door met filmen. Blijkbaar was de bewaker erg gesteld op zijn privacy want in een flits pakte hij zijn pepperspray en spoot de drie jongens in de ogen. De jongens konden voor een half uur helemaal niet zien en we konden allemaal niet helemaal geloven dat die bewaker serieus pepperspray spoot. (Oja, ik heb wel geleerd dat je geen water mag gebruiken om je ogen te spoelen. Dat wil het alleen maar verergeren). We stonden inmiddels aan de andere kant van de straat. Vol ongeloof. In Nederland hadden er allang twintig politieauto's gestaan, maar het feest ging gewoon. De drie jongens kregen uiteindelijk van de bewakers een medicijn tegen de pepperspray. De sfeer zat er niet echt meer in dus toen de jongens weer een beetje ok waren, zijn we onze bedjes ingekropen. Nog steeds sta ik er versteld van hoe goed 'gewapend' die bewakers waren. Pepperspray is in Frankrijk een soort van gedoogd. Je mag het hebben(je kunt het ook vrij kopen), maar je mag het niet gebruiken. Voor meer informatie over Pepperspray: heel Google staat er vol mee, maar in Nederland is in ieder geval het illegaal. Ik kan me ook niet voorstellen dat een bewaker bij de Van Buren zijn pepperspray grijpt als er een paar jongen iet wat opstandig reageren. Goed, genoeg over pepperspray.

Dit weekend arriveerde mijn huisgenootje (dus ik woon niet langer alleen, jeeeeej). Ze komt uit Italie en elle est tres gentille. (Maar ik mis je wel Jizzie, liefste huisgenootje alles). We doen dezelfde studie dus kennen ook dezelfde mensen, dus het is erg gezellig aan l'avenue Emile Zola. Ik heb trouwens al een lief kaartje ontvangen uit Nederland (hint hint). Dankje Liby, Henk en Floor. Het kaartje is onderweg, zodra ik een postzegel heb gekocht. Oja naast al deze nachtelijke avonturen hebben we zondagmiddag bezoek gebracht aan Palais Beaux-Arts (Google it). Een museum met kunst van modern tot klassiek. Ik moet zeggen dat ik na 10 schilderijen uit de Middeleeuwen het gezien wel had, maar het was erg interessant. Dit kwam voornamelijk door de headsets die we hadden, waar in het Nederlands (!!!) een verhaal werd verteld achter het schilderij. En eigenlijk wil ik nog wel terug voor de Moderne kunst afdeling (vind ik toch iets leuker).

Maar lieve vrinden, Ik hou op met schrijven voor vandaag. Ik ga verder met het dagelijkse leven. Namelijk aan de studie en heel misschien met mijn huisgenootje wat drinken in het vieux Lille. Ik hoop dat jullie je weer helemaal up to date voelen. Bisous xoxoxoxox

PS. Donderdag kan ik eindelijk weer zwemmen!!